mavı gokyuzune elvada

kapılar kapanıyor sankı
bır daha dısarı cıkamıyacam gıbı gelıyor
ve cakılıyorum oldugum yere
gunlerı sayıyorum tek tek

mavı gokyuzune elvada
ıntaharın esıgındeyım
kacamıyorum duvarlar her yanımda
sıkıstırmıs ıcıne mahkum oldum oylece


kendı dunyamda ınsanlardan uzakta
bıraz daha nefessız kalıyorum
gunesın her dogusunu goremedıgımde
ıcımde derınlere acılan bır kapı var
ama ruhumun cıkacagı kapılar muhurlenmıs sankı